Klaas de Vries
Fine art Nature Photography
Juni 2023 "Eekhoorntjes en meer in Drunen"

Eerder dit jaar had ik al een bezoek gebracht aan de vogelhut in Drunen, toen lag er nog een beetje sneeuw en waren de bomen veelal kaal.

Mijn streven was om sowieso in het voorjaar/zomer en een keertje in het najaar terug te komen om de verschillende situaties qua begroeiing en licht te kunnen gebruiken. 

Al vrij snel na aankomst in de hut lieten de eekhoorntjes zich al zien, supersnel, maar oh zo fotogeniek.

Iets wat al heel lang op mijn lijstje stond was het fotograferen van een springende eekhoorn. Omdat ik wist dat ze meestal vanaf de linkerkant van de vijver kwamen had ik op de rechteroever een paar nootjes neergelegd, en toen was het afwachten.

Niet snel daarna kwam de brutaalste van het stel al snel naar de oever en maakte aanstalten om te springen. Sluitersnelheid op 1/1000 om bewegingsonscherpte te voorkomen, en afdrukken op het juiste moment.

De gehele actie leverde een behoorlijk aantal foto's op, maar ook veel onscherp, of een rare pose.

Maar deze was ik wel heel erg blij mee.

En ook dit volgende shot.

Het mooie van zoveel water en veel dieren is dat je verzekerd bent van mooie reflecties van dieren die op de waterkant zitten en soms in het water.

Deze specht stal een paar keer de show.

Na een tijdje werd het wel even tijd voor een korte pauze, dus koffie ingeschonken ( ja ja, niet vergeten :)  ) krentenbol en genieten.

Uit mijn ooghoek zag ik iets bewegen in de waterkant, iets wat van de ene kant van de vijver naar de andere kant zwom.  Een kleine bruine rat, en even later gevolgd door de rest van de familie, en eerlijk gezegd zijn het best wel mooie diertjes, ondanks hun slechte imago.

Het was mooi om te zien hoe ze steeds voedsel verzamelden en naar een vast plek zwommen om het op te knabbelen.

Ook de eekhoorntjes bleven de show stelen, ook met de eerder genoemde reflecties, en als natuurfotograaf krijg je daar niet snel genoeg van.

Langzaam maar zeker ging de dag voorbij met het ene mooie moment na het andere.
De eekhoorntjes zaten vaak in hun karakteristieke houding, op hun achterpootjes met de staart als een soort parasol over de rug.

Een heel leuk gezicht.

Maar de bodem van de thermoskan kwam in zicht, de geheugenkaartjes waren bijna vol en de accu's bijna leeg, dus het werd tijd om huiswaarts te keren.

Maar wel met de zekerheid dat ik in het najaar nog weer terug ga komen.

Klaas de Vries

 

 

Uitschrijven   |   Bekijk online